Προτάσεις για μία νέα δημόσια διοίκηση
Θέση 1η:
Κρίνεται σκόπιμη η μετάβαση σε μια Κυβέρνηση-επιτελείο, με ευέλικτο σχήμα, με συλλογικότερη λειτουργία καθώς και με δυνατότητα αποτελεσματικής οριζόντιας δράσης ανά πεδίο πολιτικής και όχι μόνο ανά τομέα διοίκησης.
Θέση 2η :
Η συλλογική λειτουργία και ο επιτελικός ρόλος της Κυβέρνησης είναι αναγκαίο να υποστηριχθούν από μια Γενική Γραμματεία με στελέχωση και αρμοδιότητες τέτοιες, ώστε να επιτυγχάνεται η τεχνική υποστήριξη της Κυβέρνησης σε όλο το εύρος των δημόσιων πολιτικών.
Θέση 3η :
Τόσο οι επιτελικές λειτουργίες των Υπουργείων όσο και ο μεταξύ τους συντονισμός μπορούν να βελτιωθούν μέσα από το σχεδιασμό και την τεκμηρίωση των πολιτικών τους από αυτοτελείς μονάδες. Καθίσταται επιβεβλημένη η οργάνωση μονάδων στρατηγικού σχεδιασμού και τεκμηρίωσης σε κάθε Υπουργείο.
Θέση 4η :
Οι αρμοδιότητες αναπτυξιακού σχεδιασμού σε περιφερειακό επίπεδο είναι σκόπιμο να ανατεθούν σε λιγότερες, αυτοδιοικούμενες περιφέρειες.
Θέση 5η :
Απαιτείται άμεσα η ανάληψη πρωτοβουλιών στο πλαίσιο της κανονιστικής μεταρρύθμισης, για τον περιορισμό των διοικητικών επιβαρύνσεων.
Θέση 6η :
Απαιτείται να εφαρμοστεί και στη χώρα μας μια μέθοδος ολοκληρωμένης και ουσιαστικής ανάλυσης των κανονιστικών επιπτώσεων κάθε ρύθμισης (ΑΚΕ/Regulatory Impact Assesment), προκειμένου αφ’ ενός να βελτιωθεί η ποιότητα των νομοθετικών ρυθμίσεων και αφ’ ετέρου να επιτευχθεί η απλούστευση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος.
Θέση 7η :
Στο επίκεντρο κάθε θεσμικής μεταρρύθμισης πρέπει να τεθεί η δημόσια διαβούλευση.
Θέση 8η :
Απαιτείται η αναδιοργάνωση του συστήματος προσλήψεων κατά τρόπο ώστε να θωρακιστεί ο αδιάβλητος χαρακτήρας της διαδικασίας επιλογής, εξασφαλίζοντας όμως ταυτόχρονα την επιλογή όχι απλώς των επικρατέστερων βάσει τυπικών προσόντων, αλλά των ουσιαστικά αξιότερων και καταλληλότερων για κάθε εξειδικευμένη διοικητική υπηρεσία.
Θέση 9η :
Απαιτείται λοιπόν η επαναξιολόγηση και ο ανασχεδιασμός των θέσεων εργασίας, ως εργαλείου σύζευξης και εξισορρόπησης της οργανωσιακής αποτελεσματικότητας και της ατομικής ικανοποίησης των εργαζομένων.
Θέση 10η :
Σκόπιμη είναι η αξιοποίηση νέων εργαλείων, μεθόδων και διαδικασιών διοικητικής λειτουργίας, όπως η χρηματοδότηση με γνώμονα τα αποτελέσματα, το μάνατζμεντ ποιότητας, το benchmarking, τα συστήματα ελέγχου και μέτρησης απόδοσης, το balanced scorecard και το στρατηγικό μάνατζμεντ.
Θέση 11η :
Η νέα δημόσια διοίκηση καλείται να υιοθετήσει εργαλεία διοίκησης αποδοτικότητας (performance management), δηλαδή συνεχών και συνεκτικών αξιολογήσεων των ασκούμενων πολιτικών, που αντικαθιστούν τις πολιτικές μέτρησης αποδοτικότητας, δηλαδή περιοδικής αξιολόγησης των αποτελεσμάτων μιας οργάνωσης.
Θέση 12η :Πέρα από την ενδυνάμωση των ελεγκτικών αρχών και μηχανισμών, είναι εξαιρετικά κρίσιμη η μείωση των σημείων άμεσης επαφής μεταξύ διοίκησης και πολίτη.
Κρίνεται σκόπιμη η μετάβαση σε μια Κυβέρνηση-επιτελείο, με ευέλικτο σχήμα, με συλλογικότερη λειτουργία καθώς και με δυνατότητα αποτελεσματικής οριζόντιας δράσης ανά πεδίο πολιτικής και όχι μόνο ανά τομέα διοίκησης.
Θέση 2η :
Η συλλογική λειτουργία και ο επιτελικός ρόλος της Κυβέρνησης είναι αναγκαίο να υποστηριχθούν από μια Γενική Γραμματεία με στελέχωση και αρμοδιότητες τέτοιες, ώστε να επιτυγχάνεται η τεχνική υποστήριξη της Κυβέρνησης σε όλο το εύρος των δημόσιων πολιτικών.
Θέση 3η :
Τόσο οι επιτελικές λειτουργίες των Υπουργείων όσο και ο μεταξύ τους συντονισμός μπορούν να βελτιωθούν μέσα από το σχεδιασμό και την τεκμηρίωση των πολιτικών τους από αυτοτελείς μονάδες. Καθίσταται επιβεβλημένη η οργάνωση μονάδων στρατηγικού σχεδιασμού και τεκμηρίωσης σε κάθε Υπουργείο.
Θέση 4η :
Οι αρμοδιότητες αναπτυξιακού σχεδιασμού σε περιφερειακό επίπεδο είναι σκόπιμο να ανατεθούν σε λιγότερες, αυτοδιοικούμενες περιφέρειες.
Θέση 5η :
Απαιτείται άμεσα η ανάληψη πρωτοβουλιών στο πλαίσιο της κανονιστικής μεταρρύθμισης, για τον περιορισμό των διοικητικών επιβαρύνσεων.
Θέση 6η :
Απαιτείται να εφαρμοστεί και στη χώρα μας μια μέθοδος ολοκληρωμένης και ουσιαστικής ανάλυσης των κανονιστικών επιπτώσεων κάθε ρύθμισης (ΑΚΕ/Regulatory Impact Assesment), προκειμένου αφ’ ενός να βελτιωθεί η ποιότητα των νομοθετικών ρυθμίσεων και αφ’ ετέρου να επιτευχθεί η απλούστευση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος.
Θέση 7η :
Στο επίκεντρο κάθε θεσμικής μεταρρύθμισης πρέπει να τεθεί η δημόσια διαβούλευση.
Θέση 8η :
Απαιτείται η αναδιοργάνωση του συστήματος προσλήψεων κατά τρόπο ώστε να θωρακιστεί ο αδιάβλητος χαρακτήρας της διαδικασίας επιλογής, εξασφαλίζοντας όμως ταυτόχρονα την επιλογή όχι απλώς των επικρατέστερων βάσει τυπικών προσόντων, αλλά των ουσιαστικά αξιότερων και καταλληλότερων για κάθε εξειδικευμένη διοικητική υπηρεσία.
Θέση 9η :
Απαιτείται λοιπόν η επαναξιολόγηση και ο ανασχεδιασμός των θέσεων εργασίας, ως εργαλείου σύζευξης και εξισορρόπησης της οργανωσιακής αποτελεσματικότητας και της ατομικής ικανοποίησης των εργαζομένων.
Θέση 10η :
Σκόπιμη είναι η αξιοποίηση νέων εργαλείων, μεθόδων και διαδικασιών διοικητικής λειτουργίας, όπως η χρηματοδότηση με γνώμονα τα αποτελέσματα, το μάνατζμεντ ποιότητας, το benchmarking, τα συστήματα ελέγχου και μέτρησης απόδοσης, το balanced scorecard και το στρατηγικό μάνατζμεντ.
Θέση 11η :
Η νέα δημόσια διοίκηση καλείται να υιοθετήσει εργαλεία διοίκησης αποδοτικότητας (performance management), δηλαδή συνεχών και συνεκτικών αξιολογήσεων των ασκούμενων πολιτικών, που αντικαθιστούν τις πολιτικές μέτρησης αποδοτικότητας, δηλαδή περιοδικής αξιολόγησης των αποτελεσμάτων μιας οργάνωσης.
Θέση 12η :Πέρα από την ενδυνάμωση των ελεγκτικών αρχών και μηχανισμών, είναι εξαιρετικά κρίσιμη η μείωση των σημείων άμεσης επαφής μεταξύ διοίκησης και πολίτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου